iritzia
Jostailuzko pistolatxoa
Miren Amuriza Plaza
Artean Maren bijilantzia dorrera igo da, toboganaren gaineko etxetxora. Jostailuzko pistola atera eta piong! piong! tirokatu ditu lagunak. Hodeik diotso tranpa dela hori, abisatu gabe hasi dela. Toboganean behera irristatu da Maren eta tupust egin dute. Hodeik plastikozko labana atera eta ziski-zaska; lehenarekin zilborra ukitu dio, bigarrenarekin pistolatxoa airean jaurti. Marenek, orduan, lurreko adar bati heldu eta aurkaria mehatxatu du laser ezpatarekin.
A-k kolpetik eten du analisia: ume hau makilak hartuta beti... Maren! Kontuz begian sartu barik! Basozalea da oso; pentsa, sei urte baino ez eta aititarekin ehizan joatea eskatzen hasita dago! Oraindik txikitxoa da baina ilusioa egingo lidake gure zaharrarekin ibiliko balitz, hark basoez asko daki eta... M-k xamurtasunez: Hodeik ere beti izan du fijazioa tiroekin; ahoskatu zituen lehen silabak «ma-ma», «guau-guau» eta «pum-pum» izan ziren!
Bat-batean, polizia dela oihukatuz zeharkatu du parkea Ametsek; besoak luze eta atzamarrak metraileta forman gurutzatuta, ra-ta-ta-ta-ta! Maren kexa, eskuekin ez duela balio. Ametsek autoritate osoz (10 urte baititu) baietz, balio duela, errenditzeko beraz. Eta plaust jaregin diete beste biek euren gorpuztxoei.
Laster asaldatu da M: Gurea kroketarena egiten orain ere?! Txandal guztiak hondatzen dizkit! Hodei, zutitu derrepente! Hodei!