Kurrika lepoan

Armetara, herritarrok!». Horrela asten da Marseillaise kantuaren errepika. «Armetara, herritarrok! Eratu zuen batailoiak! Goazen, goazen! Odol lohi batek gure ildoak busti ditzala». Gerra hiztegia, gerra egoera baterako. «Frantzia gerlan dago», esan du Hollandek, eta herritarrak berarekin eraman ditu arrastaka, herritar gehienek, seguru asko, nahiko ez luketen leku batera. Ostiral gaueko hilketak gaitzesteko egin dituzten elkarretaratzeetan eta Kongresuan bertan entzun da Marseillaise hori, herritarrak armetara deitzen dituzten hitz horiek. Eta han eta bestean altxatu dira hiru koloreko trapuak, zutik. Eta urtarrilean Charlie Hebdo-ren aurkako atentatuaren ostean egitera ausartu ez zen urratsa egin dute sozialdemokratek: ofizialki gerran sartu herrialdea. Frantzia lehen ere hasia zen Sirian bonbardaketak egiten, baina indartu egingo ditu eraso horiek, eta nazioarteko koalizio bat eratzen saiatuko da; Putinekin eta Obamarekin bildu nahi du Hollandek.

Baina kanpoan ez ezik barruan ere gerra hasi du Hollandek. Setio egoeraren eta larrialdi egoeraren definizioak aldatu nahi ditu konstituzioan, poliziek izan ditzaten botere guztiak, azken egunotan egiten ari direna egiteko: epaileen baimen eta agindurik gabe atxilotu, miatu, zelatatu... kontrolatu.

Gerra kanpoan, eta gerra barruan. Eta herritar gehienak, seguru asko, beren buruari galdezka, eurek zer egin ote dieten batzuei, zer esan ote dieten besteei, gerra baten erdian egoteko orain bat-batean. Zer egin ote duten horren muturreko bi joeren artean kurrikarekin bezala harrapatuta gelditzeko.